Καλοκαιρινές δραστηριότητες για τα παιδιά

Η Πεζοπορία

Σε βουνό ή θάλασσα ή και σε δάσος. Στην πεζοπορία σε βουνό και στο δάσος μπορούν να συμμετέχουν παιδιά ηλικίας 8 χρονών και πάνω. Χρειάζεται όμως οργάνωση. Απαραίτητα λοιπόν είναι μία τσάντα με καπέλο, με θερμός με νερό, συγκεκριμένο φαγητό (μπανάνα, κράκερ, ξηροί καρποί, σάντουιτς), μια αλλαξιά ρούχα αλλά και εσώρουχο, πετσέτα. Τέλος θα πρέπει να φορέσουμε τα κατάλληλα παπούτσια (ορειβατικά ή αθλητικά με τραχειά σόλα). Επιπλέον μπορούμε να έχουμε μαζί μας και μία μπάλα, μπλοκ ζωγραφικής και μαρκαδόρους, ακόμη και από μία σφυρίχτρα (και ο γονιός και το παιδί, σε περίπτωση που κάποιος χαθεί).

Τα πνευματικά οφέλη της πεζοπορίας

Στις πεζοπορίες καλό είναι να εξηγήσουμε στα παιδιά και να καταλάβουν τη σημασία του οικοσυστήματος μέσα στο οποίο θα βρεθούν και θα δράσουν. Μπορούμε να έχουμε διαβάσει βιβλία ή να έχουμε δει ντοκιμαντέρ για όλα αυτά. Αυτό σημαίνει να δώσουμε προσοχή και να «δούμε» σωστά τα ζώα που ζουν εκεί, τα πουλιά, τα θηλαστικά, τα ερπετά, τα έντομα. Το καθένα έχει τη θέση και τον ρόλο του στο οικοσύστημα. Τα παιδιά ακόμη θα ευχαριστηθούν να αναπνεύσουν στον καταπράσινο φυσικό πνεύμονα με τα πεύκα, τα κυπαρίσσια, τα πουρνάρια και άλλα δέντρα, για τα οποία μπορούμε επίσης να συζητήσουμε. Μπορούν να μάθουν να προσανατολίζονται με ή χωρίς την πυξίδα, να ζωγραφίσουν ό,τι τους κινεί το ενδιαφέρον, να παίξουν σε κάποια λαγκαδιά, να κάνουν ποδηλατάδα, πικ-νικ και, φυσικά, να περπατήσουν στο βουνό.

Στην αρχή μπορούμε να διαλέξουμε ένα μικρό μονοπάτι και, όσο προχωράει ο καιρός και διασκεδάζουν τα παιδιά, μπορούμε να βρούμε διαφορετικό μονοπάτι με μεγαλύτερη δυσκολία και πιο μεγάλη βόλτα. Μπορεί ακόμη, τα παιδιά να καταφέρουν να μπουν να κολυμπήσουν και σε κάποιο ποταμάκι ή λιμνούλα (αν και το νερό είναι πάντα αρκετά κρύο), που δημιουργούνται μέσα στο δάσος από καταρράκτες, ρυάκια και ρέματα. Εγγυημένα, η βόλτα αυτή θα τους μείνει αξέχαστη.

Η ιστιοπλοΐα

Υπάρχουν πολλοί Ναυτικοί Όμιλοι όπου μπορούν να ενταχθούν τα μικρά παιδιά από ηλικίες 7 ετών. Η μόνη προϋπόθεση είναι να γνωρίζουν κολύμπι χωρίς βοηθητικά μέσα (μπρατσάκια, σωσίβιο κ.τ.λ.). Στη φάση αυτή τα παιδιά μαθαίνουν τις αρχές της ιστιοπλοΐας με ειδικά μικρά σκάφη, τα λεγόμενα «Όπτιμιστ», τα οποία συνήθως έχουν μήκος γύρω στα 2 μ. και πλάτος λίγο παραπάνω από 1 μ., οπότε και είναι εύκολα χειρίσιμα από ένα παιδί.

Το παιδί μαθαίνει πολλά. Διδάσκεται τη βασική ορολογία, τα παραγγέλματα, το πώς να χειρίζεται το σκάφος (τιμόνι, πανί, θέση σώματος κ.ο.κ.) ενώ, όταν τελειώσει η βασική εκπαίδευση και πια συμμετέχει σε αγωνιστική ομάδα, εκπαιδεύεται στο να προβλέπει ακόμα και τις μεταβολές του καιρού.Στις προπονήσεις το κάθε παιδί μπαίνει μόνο του σε ένα σκάφος optimist. Συχνά η προπόνηση γίνεται με ένα παιδί ενώ τα υπόλοιπα παρακολουθούν από το σκάφος προπόνησης. Άλλοτε, όλα τα παιδιά είναι το καθένα στο σκάφος του σχηματίζοντας στολίσκο. Όπως επισημαίνεται άλλωστε από την πρώτη στιγμή, σε γονείς και παιδιά από τον προπονητή, όσον αφορά στο «Όπτιμιστ», πρόκειται για ένα απόλυτα ασφαλές σκάφος, σχεδιασμένο/κατασκευασμένο να μην βυθίζεται. Αυτονόητο είναι πως τα παιδιά φορούν πάντα σωσίβιο. Τις προπονήσεις ακολουθεί υποχρεωτικά σωστικό σκάφος.

Η ιστιοπλοΐα είναι είναι ο τρόπος να έρθει το παιδί κοντά στη φύση, σε ένα πολύ καθαρό περιβάλλον και ταυτοχρόνως να αποκτήσει αυτοπειθαρχία και πνεύμα συνεργασίας και ομαδικότητας. Επίσης γυμνάζεται αρκετά, όχι ίσως όσο στα ομαδικά αθλήματα με μπάλα ή στον στίβο αλλά σίγουρα βελτιώνει πολύ τη φυσική του κατάσταση και αποκτά ευεξία καθώς το άθλημα είναι ιδιαιτέρως ψυχοφελές.

Τα πνευματικά οφέλη της ιστιοπλοΐας

Η αλήθεια είναι ότι παιδί, που ζει σε μια χώρα με τεράστια Παράδοση στη ναυτοσύνη, οφείλει να κατέχει τη ναυτική ορολογία και την ορολογία/ονοματολογία των ανέμων, να γνωρίζει τη φύση της θάλασσας και πώς αυτή δαμάζεται. Επιπλέον, καθώς το άθλημα προϋποθέτει καλό προγραμματισμό αλλά και οργανωτικότητα, το παιδί διαχέει αυτές τις δεξιότητες (αρετές θα μπορούσε να πει κανείς) και στις υπόλοιπες δραστηριότητές του αλλά και στην καθημερινότητά του, δηλαδή χτίζει χαρακτήρα. Επιπροσθέτως, πρόκειται για άθλημα που εκπαιδεύει το παιδί στο να μαθαίνει πώς να παίρνει, σε πραγματικό χρόνο, άμεσες αποφάσεις, να βρίσκει και να επινοεί λύσεις, να ανταπεξέρχεται σε συνθήκες αντίξοες. Όλα αυτά δίνουν στο παιδί υπευθυνότητα, αέρα ανεξαρτησίας και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.

Η θάλασσα

Στη θάλασσα δεν πρέπει να κολυμπάμε ποτέ με γεμάτο στομάχι. Θα πρέπει να περάσουν τουλάχιστον 3 ώρες απο το τελευταίο γέυμα, πριν να μπούμε στο νερό. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για δύο λόγους. Αφενός επειδή καταπονείται περισσότερο ο οργανισμός μας, όταν πρέπει να συνδυάσουμε το μπάνιο στη θάλασσα με την έντονη δραστηριότητα με την πέψη. Αφετέρου, επειδή, εάν καταπιούμε μεγάλη ποσότητα θαλασσινού νερού, δεν είναι εύκολο ύστερα να το αποβάλουμε με γεμάτο στομάχι. Προσοχή λοιπόν.

Τι πρέπει να προσέξουμε στη θάλασσα

Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται όταν πάμε για μπάνιο σε άγνωστές μας παραλίες και θάλασσες. Δεν αφήνουμε το παιδί να μπει μόνο του σε μία θάλασσα, την οποία επισκεπτόμαστε για πρώτη φορά καθώς μπορεί να έχει απότομους και κοφτερούς βράχους και πέτρες. Επίσης, κάποιος ασυνείδητος πιθανόν να έχει πετάξει σκουριασμένα σίδερα και γυαλιά στο νερό, να έχει αχινούς, να βαθαίνει απότομα. Βεβαίως, δεν το αφήνουμε να κάνει βουτιές από ψηλούς βράχους καθώς δε γνωρίζουμε ούτε τα βάθη και ούτε τι υπάρχει από κάτω. Δεν του επιτρέπουμε να κολυμπήσει στα βαθιά (μακριά) εφόσον δε γνωρίζουμε τα υπόγεια ρεύματα, τους αέρηδες αλλά ούτε μπορούμε να υπολογίσουμε με το μάτι, στην άγνωστή μας παραλία, το πόσο μακριά βρίσκεται το παιδί μας. Όλοι, κι όχι μόνο τα παιδιά, αποφύγετε γενικώς τις βουτιές σε άγνωστα μέρη και το κολύμπι σε μέρη με έντονα ρεύματα καθώς υπάρχει κίνδυνος να παρασυρθείτε. Όταν πηγαίνουμε, ιδιαίτερα όταν είναι μαζί μας και παιδιά, σε άγνωστές μας παραλίες και θάλασσες, ζητάμε πληροφορίες για όλα τα παραπάνω.