Σύνταξη άρθρου: Κωνσταντίνος Ουρανός

Χαιρετισμός (Die begrüβung), σύμπλεγμα δύο μορφών που χαιρετίζονται, Μέτζινγκεν, Γερμανία 

Δεν έχουν καμμία διαφορά. Το σωστό μάλιστα είναι το «χαιρετίζω» ενώ το «χαιρετώ» είναι λάθος και καθιερώθηκε από τη συνεχή χρήση.

Χαιρετίζω, λοιπόν. Η σημασία του είναι:

• κάνω χειρονομία αναγνώρισης σε κάποιον χρησιμοποιώντας εκφράσεις ευγένειας ή οικειότητας (γεια, χαίρετε, καλημέρα, καλησπέρα, επ!, τι γίνεται; κ.ο.κ.). Το κάνουμε όμως και χωρίς τις εκφράσεις, απλώς σηκώνοντας το χέρι ή με ένα νεύμα του κεφαλιού ή κλείσιμο του ματιού κ.λπ. . (Γενικώς, με αυτόν τον τρόπο χρησιμοποιούμε και το «χαιρετώ»).

• αποδίδω τιμές (ο πρόεδρος της δημοκρατίας χαιρέτισε το πανελλήνιο συνέδριο εκπαιδευτικών, λόγου χάρη).

• λέω τα «Χρόνια πολλά» σε κάποιον για την ονομαστική του εορτή.

Τα παλιά χρόνια οι άντρες χαιρετούσαν είτε βγάζοντας το καπέλο τους, είτε με μία ελαφρά υπόκλιση, είτε με το να σηκώνονται από την καρέκλα τους (προσηκώνομαι). Οι γυναίκες έκαναν τη λεγόμενη γυναικεία υπόκλιση. Οι υποκλίσεις ήταν χαιρετισμοί της αστικής τάξης.

 

Πηγή

Ορθογραφικό Ερμηνευτικό Λεξικό Δημητρίου Δημητράκου 1970, Αθήνα

 

Ηλ.Ταχ.: [email protected]

Παρασκευή Σιδεράτου

Δασκάλα, Γλωσσοπαιδαγωγός